Για τα Ίμια και τη στάση του Δημάρχου Καλυμνίων σε σχέση με την εκπαίδευση

Κοινοτοπίες #5

Του Πάνου Ντούλα

Κάλυμνος, 01-02-2011

Στη βράση κολλάει το σίδερο

Λαϊκή Παροιμία

Τα γεγονότα στα τέλη του Γενάρη του 1996 είναι πάνω-κάτω γνωστά.

Αντιγράφουμε από τη Βικιπαίδεια (http://el.wikipedia.org/wiki/Κρίση των Ιμίων):

Ο τότε δήμαρχος της Καλύμνου, Δημήτρης Διακομιχάλης, θορυβημένος από το γεγονός ότι η Τουρκία εγείρει εδαφικές αξιώσεις στα Ίμια, ύψωσε την ελληνική σημαία σε ένα από αυτά τα δύο νησιά στις 25 Ιανουαρίου 1996…

…Τα τουρκικά τηλεοπτικά κανάλια μετέδωσαν εικόνες με την ελληνική σημαία υψωμένη στα Ίμια, κάτι που προκάλεσε σάλο στην κοινή γνώμη της Τουρκίας. Δύο δημοσιογράφοι του γραφείου της εφημερίδας Χουριέτ στη Σμύρνη, μετέβησαν με ελικόπτερο στη Μεγάλη Ίμια, υπέστειλαν την ελληνική σημαία και ύψωσαν την τουρκική σημαία. Τουρκικά πολεμικά σκάφη κινήθηκαν στην περιοχή…

…Η κρίση κλιμακώθηκε τις επόμενες μέρες....

…Στις 31 Ιανουαρίου και ώρα 01:40 Τουρκικές ειδικές δυνάμεις αποβιβάζονται στη Μικρή Ίμια. Στις 05:30 της ίδιας μέρας ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που απονηώθηκε από τη φρεγάτα Ναυαρίνο για να διαπιστώσει την παρουσία των Τούρκων στη βραχονησίδα κατέπεσε κατά την επιστροφή του στη φρεγάτα και τα τρία μέλη του πληρώματος, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώθηκαν…

…Κατά τη διάρκεια της κρίσης υπήρξαν έντονες πιέσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες προκειμένου να λήξει το επεισόδιο. Ο διπλωμάτης Richard Holbrooke ενημερωμένος από τον αμερικανό πρόεδρο, επικοινώνησε τηλεφωνικά με τους δύο πρωθυπουργούς που δεσμεύτηκαν να αποσύρουν τις δυνάμεις τους και να υποστείλουν τις σημαίες. Τα πολεμικά σκάφη και οι καταδρομείς των δύο χωρών αποχώρησαν από τις βραχονησίδες το πρωί της 31ης Ιανουαρίου 1996 υπό την επίβλεψη αεροσκαφών του 6ου αμερικανικού στόλου της Μεσογείου…

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με το σήμερα και με την εκπαίδευση;;;

Καταρχάς,

τα ερωτήματα σε σχέση με τις νύχτες των Ιμίων είναι για άλλους να τα απαντήσουν. Η ιστορία θα κρίνει τους πρωταγωνιστές τους, το τι συνέβη ακριβώς, τον άνθρωπο που ύψωσε τη σημαία στα Ίμια και τον άνθρωπο που είπε «Ευχαριστώ τις ΗΠΑ» μες στη Βουλή.

Εμάς μας ενδιαφέρει το σήμερα.

Και σήμερα ο νεοεκλεγείς Δήμαρχος Καλύμνου, ο οποίος τυχαίνει να είναι πάλι ο Δημήτρης Διακομιχάλης, καλεί την Κυριακή 06-02-2011 σε δοξολογία και μνημόσυνο των τριών πεσόντων όλους τους φορείς της Καλύμνου καθώς και όλα τα σχολεία που θα εκπροσωπηθούν από τους Διευθυντές τους και τους σημαιοφόρους και παραστάτες τους.

Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: οι τρεις πεσόντες γιατί ακριβώς τιμώνται;;; Φαντάζομαι για την προσφορά του πολυτιμότερου αγαθού τους, της ζωής τους, για την πατρίδα. Και τι είναι αυτή η πατρίδα για τους Καλύμνιους; Φαντάζομαι η οικογένειά τους, η περιουσία τους, οι φίλοι τους, η κοινωνία τους, τα σχολεία τους, το νοσοκομείο τους, κ.ά. Άρα, για να τιμήσει κανείς αυτούς τους τρεις ήρωες θα πρέπει να τιμήσει και όλα αυτά.

Για να τιμήσει κανείς τη θυσία αυτών των τριών ανθρώπων θα πρέπει να αγωνιστεί για όλα αυτά. Για να ’ρθουμε στα καθ’ ημάς, στα εκπαιδευτικά: Περιμένουμε τουλάχιστον ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο να αποφασίσουν άμεσα και ομόφωνα ενάντια στη συγχώνευση και το κλείσιμο των σχολικών μας μονάδων που προωθεί η κυβέρνηση. Να λειτουργήσουν ουσιαστικά τη Δημοτική Επιτροπή Παιδείας. Να αγωνιστούν επιτέλους να ξεκολλήσουν οι ...μονίμως προσωρινές διαδικασίες επισκευής της στοιχειωμένης Ψιλιανής και τόσων άλλων σχολικών κτηρίων. Να παλέψουν μαζί με τους εκπαιδευτικούς ώστε τα Καλυμνόπουλα να έχουν τη στοιχειώδη παιδεία που τους αξίζει, που αξίζει στους προγόνους τους που ξενιτεύτηκαν ή θαλασσοπνίγονται, που αξίζει στους τρεις που χάσανε τη ζωή τους για την πατρίδα.

Τότε θα βρει το πραγματικό της νόημα η θυσία του Καραθανάση, του Βλαχάκη και του Γιαλοψού.

Τότε πραγματικά τα μνημόσυνα και οι πανηγυρικοί δε θα είναι εθιμοτυπικές εκδηλώσεις αλλά ουσιαστική απόδοση τιμής στη μνήμη των χαμένων αξιωματικών, σε αυτούς που πεθάνανε για να ζήσουν τα παιδιά μας σε μια ελεύθερη Ελλάδα.

Και ελεύθερη Ελλάδα χωρίς σχολεία δε γίνεται…