Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Προς συριζαίους [μα ουχί ''νοικοκυραίους...''] του Πάνου Δαμέλου

Προς συριζαίους [μα ουχί ''νοικοκυραίους...'']
598609 10151285606283447 747532080 n
του Πάνου Δαμέλου
«Υπάρχει πραγματικά κανένας λόγος να φοβάται κανείς την αριστερά στην Ελλάδα σήμερα; (…) Άκουσα τον προηγούμενο ομιλητή  να λέει ότι εκπροσωπώ τη ριζοσπαστική αριστερά… αλλά κατά πόσο είμαστε  πραγματικά ριζοσπαστικοί; (…) Ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι να σώσει τη χώρα και να την κρατήσει στην ευρωζώνη».
(απόσπασμα από ομιλία  του Αλέξη Τσίπρα στις ΗΠΑ)
Είναι μία μόνο από τις δηλώσεις «νοικοκυροσύνης» και διαπιστευτηρίων της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ότι, παρά τις διαφορετικές φωνές στο εσωτερικό του, στην πραγματικότητα είναι πλέον μία συστημική δύναμη. Ενδιαφέρον έχει πχ και ο τίτλος πρόσφατου άρθρου του Γ. Μηλιού στην Αυγή, σύμφωνα με το οποίο η συνάντηση του ΣΥΡΙΖΑ με το ΔΝΤ σηματοδοτεί την έναρξη της «πραγματικής διαπραγμάτευσης». Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει αυτό που υποσχέθηκε αλλά δεν τήρησε ο Σαμαράς. Αυτή την αριστερά χρειαζόμαστε; Όσο περνά ο καιρός και όσο γίνονται όλο και πιο σαφείς οι προθέσεις και η αντίληψη για μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο πιο επιτακτική ανάγκη γίνεται να συζητιούνται κάποια πράγματα ανοιχτά και να επανακαθορίζει ο καθένας τη στάση του, να επιβεβαιώνει ότι πράγματι αυτό το πολιτικό σχέδιο θέλει να υπηρετήσει.

Μια ανάλυση λόγου του Π. Δ. για την αξιολόγηση


Μια ανάλυση λόγου του Π. Δ. για την αξιολόγηση. είτε πιστεύει κανείς στη αξιολόγηση, είτε όχι, είτε απορρίπτει το σχέδιο, είτε το αποδέχεται.

Μια ματιά στο Π. Δ. για την αξιολόγηση μας δείχνει ότι είναι ένα κείμενο γεμάτο λεκτικές αυθαιρεσίες, υποκειμενικότητα, αγνόηση ακόμη και των συμπερασμάτων που οι ίδιοι οι υπέρμαχοι της αξιολόγησης έχουν καταθέσει και δείχνει με σαφήνεια ότι αυτό που επιδιώκει είναι η κρίση του κάθε αξιολογητή έναντι του υφιστάμενου του θα είναι πλήρως αυθαίρετη. Με μαύρα γράμματα το κείμενο του Π. Δ.
Οι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν στις σχολικές μονάδες αξιολογούνται με τα ακόλουθα, ανά κατηγορία αναφερόμενα, κριτήρια:
α) Η κατηγορία Ι – Εκπαιδευτικό περιβάλλον περιλαμβάνει τα εξής κριτήρια:
αα) Διαπροσωπικές σχέσεις και προσδοκίες.  Πως ορίζονται οι διαπροσωπικές σχέσεις και προσδοκίες – ποιο είναι το αντικειμενικό κριτήριο για τις δύο κατηγορίες; Υπάρχει ή ο κάθε διευθυντής \ σχολικός σύμβουλος, περιφερειάρχης θα ορίζει ποιο είναι αυτό;
ββ) Παιδαγωγικό κλίμα στη σχολική τάξη. Τι είναι και ποιος ορίζει το παιδαγωγικό κλίμα στη σχολική τάξη; Υπάρχει και αν ναι, ποιο είναι το αντικειμενικό κριτήριο;  Δηλαδή πως θα γνωρίζουμε ότι δύο εκπαιδευτικοί βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο σε ότι αφορά το παιδαγωγικό κλίμα στην τάξη;

δεκάδες αξιόλογα βιβλία


Μπορείτε να κατεβάσετε δεκάδες αξιόλογα βιβλία – (φιλοσοφία, πολιτική, παιδαγωγική, ψυχολογία), απο το Μπλογκ “Η γνώση είναι δύναμη” στη διεύθυνση


 


 



 
Τσιώλης Σωτήρης

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Καθηγητάκο μίζερε της κακιάς ώρας.....

Καθηγητάκο μίζερε της κακιάς ώρας, μη βρίζεις τους απεργούς του Μετρό επειδή πληρώνονται καλύτερα από σένα.

Θυμάσαι πρόπερσι, μέρα απεργίας, που με κορόιδεψες το μεσημέρι που εγώ γύρναγα απ΄τη διαδήλωση κι εσύ από το τρίωρο που έκανες, λέγοντάς μου :
"Και τι καταφέρατε;..."
"Απεργήστε εσείς και ό,τι κερδίσετε θα είναι και για μας..."
"Κάνατε την επαναστατική γυμναστική σας;"

Μετά ήρθε το Νέο Μισθολόγιο και άρχισες τη μουρμούρα αλλά και πάλι "οι απεργίες δεν έχουν αποτέλεσμα, ούτε οι καταλήψεις σχολείων ούτε τίποτε"...

...Και τώρα σε βλέπω ανήσυχο, έρχονται απολύσεις, κι άλλη μείωση μισθού , υποχρεωτικές μεταθέσεις, φύλλα πορείας στο άγνωστο, αύξηση διδακτικού ωραρίου, πέσανε και τα ιδιαιτεράκια, δεν έχει ο κόσμος λεφτά ....

...Τώρα βρίζεις τους απεργούς;
Παραδέξου το ότι τους ζηλεύεις:
αυτοί τολμούν εκεί όπου εσύ σκύβεις.

Και διδάσκεις και παιδιά, ρε ξεφτίλα. Αυτοί, τουλάχιστον, οδηγάνε τρένα.

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Ρετροσπεκτίβα για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο

Στις 24 Ιανουαρίου 2012 ο Θόδωρος Αγγελόπουλος αναχώρησε για το δικό του ταξίδι προς την αιωνιότητα, προς το όνειρο, προς μια νέα αρχή: “In my end is my beginning” (στο τέλος μου είναι η αρχή μου) ήταν ο στίχος του Τ.Σ Έλιοτ που τόσο αγαπούσε, και ακολουθεί…

Από τις 24 έως και τις 30 Ιανουαρίου του 2013, ακριβώς έναν χρόνο μετά τον θάνατό του αλλά και πολλά χρόνια μετά την πρώτη ή την δεύτερη προβολή τους στους κινηματογράφους, οι αθάνατες ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου θα συναντήσουν ξανά το κοινό μέσα στις αίθουσες και σε κόπια φιλμ.
Οι αθηναϊκές αίθουσες που θα φιλοξενήσουν τις ταινίες καλύπτουν πολλές περιοχές της πόλης και είναι οι Δαναός, Ατλαντίς, Νανά, Μικρόκοσμος, Ταινιοθήκη Λαΐς, Τιτάνια, Cine Παράδεισος, Gazarte, Πτι Παλαί και το auditorium του Γαλλικού Ινστιτούτου που τιμητικά φέρει από πέρσι το ονοματεπώνυμο του σκηνοθέτη.
Προβολές θα γίνουν επίσης στα Ster Cinemas Θεσσαλονίκης και το Χατζηγιάννειο της Λάρισας.

Δείτε το πρόγραμμα προβολών στον ακόλουθο σύνδεσμο:

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΜΕΤΑΘΕΣΕΩΝ 2012-13



ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
Συμμετέχουμε-στηρίζουμε το Δίκτυο
Κόρινθος, 21/01/2013

ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΜΕΤΑΘΕΣΕΩΝ 2012-13

Αντιγράφουμε από την ανακοίνωση των αιρετών ΑΜΘ (alfavita 20/01/2013):

«….Η μεγάλη καθυστέρηση της έκδοσης της εγκυκλίου μεταθέσεων φέτος δεν πρόκειται να επηρεάσει την  περαιτέρω διαδικασία ΑΝ ΑΥΤΗ ΕΠΙΣΠΕΥΘΕΙ και ανακοινωθούν έγκαιρα οι μεταθέσεις έτσι ώστε οι αποσπάσεις να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι ΤΕΛΟΥΣ ΙΟΥΝΙΟΥ, όπως ζητούν οι εκπαιδευτικοί και απαιτεί η στοιχειώδης λογική για την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων!

Αυτά που πρέπει να γίνουν άμεσα  είναι:

α) Μέχρι τέλους Φλεβάρη οι διευθυντές εκπαίδευσης να καθορίσουν τον αριθμό των τμημάτων, τάξεων, κατευθύνσεων ή άλλων ενοτήτων που θα λειτουργήσουν το επόμενο σχολικό έτος σε κάθε σχολική μονάδα…. [Η απόφαση αυτή μπορεί να τροποποιείται μόνο για εξαιρετικούς λόγους με απόφαση του περιφερειακού διευθυντή εκπαίδευσης μέχρι την 1η  Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους.] (ν. 3848/2010, άρθρο 7 παρ.4) και να μη τροποποιείται κατά το δοκούν για να καλυφθούν τα όποια κενά παρουσιάζονται στη μέση της χρονιάς!!

β) Μέχρι 10 Μαρτίου τα ΠΥΣΔΕ να προσδιορίσουν τις κενές οργανικές θέσεις και τις τυχόν υπεραριθμίες (Π.Δ. 50/1996, άρθρο 4, παρ. 1).

Οι γενικές παρατηρήσεις στην εγκύκλιο είναι ότι έχουμε ελάχιστες διαφοροποιήσεις σε σχέση με τη περυσινή, ο αριθμός των περιοχών μετάθεσης που μπορεί να δηλώσει κανείς παραμένει 15, παρά την αλλαγή των περιοχών μετάθεσης. Ακολουθούν οι ειδικές παρατηρήσεις:

1) Η προθεσμία υποβολής αιτήσεων φέτος διαρκεί 11 μέρες ( από 21 έως 31 Ιανουαρίου 2013) ενώ πέρυσι 20 μέρες.

2)  Οι νεοδιόριστοι που διανύουν τον πρώτο χρόνο του διορισμού τους έχουν δικαίωμα υποβολής αίτησης οριστικής τοποθέτησης κατά τις τρέχουσες μεταθέσεις ενώ πέρυσι δεν είχαν.

3) Ανάκληση της αίτησης μετάθεσης μπορεί να γίνει μέχρι 22 Φεβρουαρίου 2013 (έχουν δηλαδή 22 μέρες καιρό να το σκεφτούν, ενώ πέρυσι 31 μέρες.

4) Στις 18-02-2013 θα γίνει ανακοίνωση των πινάκων από τις αρμόδιες Διευθύνσεις και από 18-2-2013 μέχρι και 22-2-2013 θα υποβάλλονται ενστάσεις (πέρυσι το  διάστημα αυτό ήταν 24 μέρες).

5) Χρειάζεται διευκρίνιση στη παρ. 1.4 που αφορά αποσπασμένους στο εξωτερικό που επιστρέφουν και θέλουν να υποβάλουν αίτηση-δήλωση οριστικής τοποθέτησης «μόνον σε σχολεία της περιοχής που ανήκει το σχολείο από το οποίο αποσπάσθηκαν», αν η περιοχή αυτή είναι με τα παλιά ή νέα δεδομένα.

6) Η μοριοδότηση της συνυπηρέτησης και της εντοπιότητας στις μεταθέσεις και τοποθετήσεις για το σχολικό έτος 2012-2013, θα πραγματοποιηθεί με βάση τους διευρυμένους δήμους σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.3852/2010 (ΦΕΚ 87/07-06-2010 Τ.Α΄) «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης-Πρόγραμμα Καλλικράτης», πέρυσι έγινε με βάση τις δημοτικές ενότητες (πρώην δήμους ή κοινότητες).

7)  Μετάθεση ή τοποθέτηση με οποιοδήποτε τρόπο εκπαιδευτικού λειτουργού σε «πόλη» [του όρου ταυτιζόμενου εν προκειμένω πλέον με την εδαφική περιφέρεια (δημοτική ενότητα), που φέρει το όνομα του συνενούμενου πρώην δήμου ή κοινότητας, που καταργείται], όπου ο (η) σύζυγος ή συγγενής α’ βαθμού εξ αίματος ή εξ αγχιστείας λειτουργεί ιδιωτικό σχολείο ή φροντιστήριο, ανεξάρτητα από την τυχόν διαφορετική βαθμίδα εκπαίδευσης στην οποία ανήκουν αφενός ο εκπαιδευτικός και αφετέρου το ιδιωτικό σχολείο ή φροντιστήριο απαγορεύεται (σχετ. 20/2012 γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ.).

8)  Σε περίπτωση απόσπασης κατά το χρονικό διάστημα χρήσης άδειας, ο εκπαιδευτικός αναλαμβάνει υπηρεσία στη θέση απόσπασης με τη λήξη της άδειας.

9) Διπλασιασμό μορίων από 1-9-2012 έως και 31-8-2013 δικαιούνται όσοι διορίστηκαν από 20.5.2010 έως και 31.12.2010 και έχουν  υπηρετήσει  αδιαλείπτως, σε σχολικές μονάδες της περιοχής που διορίστηκαν ή μετακινήθηκαν σε άλλη περιοχή για άσκηση εκπαιδευτικού ή διοικητικού έργου αναγκαστικά για το συμφέρον της υπηρεσίας χωρίς τη θέληση τους,  δεν αποσπάστηκαν με αίτησή τους  είτε εντός της ίδιας περιοχής είτε εκτός (αν μετακινήθηκαν για τις ανάγκες της υπηρεσίας δεν πρέπει στη θέση τους να τοποθετήθηκε άλλος: εγκύκλιος 105756/Δ1/13-9-2012).

10) Η προτεραιότητα για τις μεταθέσεις των εκπαιδευτικών της περίπτωσης β΄ της παραγράφου 1 του αρθ. 13 ισχύει μόνο για τις μεταθέσεις από περιοχή σε περιοχή μετάθεσης (άρθρο 30 παρ. 3 του Ν. 3848) και όχι για τις μεταθέσεις και τις τοποθετήσεις εντός της ίδιας περιοχής. (Για τη θεμελίωση δικαιώματος μετάθεσης στις περιπτώσεις των ειδικών κατηγοριών δεν απαιτείται η συμπλήρωση ενός έτους υπηρεσίας στην οργανική τους θέση, πραγματοποιούνται δε κατά προτεραιότητα των άλλων μεταθέσεων και οι υποψήφιοι συγκρίνονται μόνο μεταξύ τους).

11) Για τις μεταθέσεις των εκπαιδευτικών μουσικής παιδείας και καλλιτεχνικών ειδικοτήτων, το Υπηρεσιακό Συμβούλιο λαμβάνει υπόψη τη γνώμη αντίστοιχης Ειδικής Επιτροπής και πέραν αυτής την επιμόρφωση, τη μετεκπαίδευση, την προηγούμενη διδακτική εμπειρία, τις μεταπτυχιακές σπουδές, την επιστημονική συγκρότηση και γενικά τα αυξημένα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα. Όσοι έχουν διοριστεί - μετατεθεί και τοποθετηθεί  αποκλειστικά σε Μουσικά Σχολεία, Καλλιτεχνικά σχολεία και σε Διαπολιτισμικά σχολεία μπορούν να μετατεθούν μόνο σε αυτά (δεν μπορούν να κάνουν αίτηση βελτίωσης)….»

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

Στο συνέδριο της ΟΙΕΛΕ

.......Στο συνέδριο της ΟΙΕΛΕ (Ομοσπονδια Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών) ο εδώ και πολλά χρόνια πρόεδρος Μ. Κουρουτός (ΠΑΣΚΕ αλλά εσχάτως.. αντιΠαναγοπουλικός) αφού εξήγγειλε την ... ανανέωση του συνδικαλιστικού κινήματος, μετά προχώρησε στην... τεχνητή διάσπαση της παράταξής του για να εξασφαλίσει ότι η δεύτερη δύναμη, εν προκειμένω των Παρεμβάσεων-Συσπειρώσεων δεν θα εκλέξει αντιπρόσωπο στη ΓΣΕΕ. Ειρωνεία της μεθόδευσης, ο εκπρόσωπος της.. διαφωνούσας υποτίθεται παράταξης (για το ΔΣ της ΟΙΕΛΕ κατεβαίνουν φυσικά ως ενιαία παράταξη) ήταν αυτός που διάβασε τον... κοινό απολογισμό της υποτίθεται σε διαφωνία παράταξης. Στην απαίτηση να εκφραστούν οι διαφορετικές θέσεις, απάντηση δεν δόθηκε, οπότε οι εκπρόσωποι των παρεμβάσεων απάντησαν με το σύνθημα: "Δύο είναι λίγες Κουρουτέ, κατέβασε και τρίτη να πάς στη ΓΣΕΕ"......

Greece is like Germany’s Weimar Republic

http://www.social-europe.eu/2013/01/greece-is-like-germanys-weimar-republic/

Fabian LindnerRecently I attended a German economic conference where the Euro crisis was hotly debated. What really shocked me was that economists almost unanimously agreed that the crisis countries’ recessions are necessary. These economists argued that the ensuing social hardship may be deplorable but necessary to throw unproductive firms out of the market and then allow high productivity firms to prosper, a pre-requisite for future economic growth.
This was the philosophy of Herbert Hoover’s treasury secretary Andrew Mellon who in the Great Depression thought that the solution to economic hardship was to increase it and to “liquidate labor, liquidate stocks, liquidate the farmers, liquidate real estate” – a “solution” that plunged the world economy and indeed Western civilisation into its deepest crisis. 80 years later, German economists seem to have unlearned the lessons from the Great Depression, the economic meltdown that especially Germans heavily suffered from.
This forgetfulness (or ignorance) has dire consequences. German economists and the German government are adamant in demanding fiscal austerity in the crisis countries, the most extreme case being Greece. But they should know better: There are uncanny parallels between today’s Greek depression and Weimar Germany’s in the late 1920s / early 1930s: Both economies were trapped in the straitjacket of a fixed exchange rate regime – the gold standard then and the euro now; both economies had huge foreign debts – the Germans mostly with the US, the Greeks with Germany and France. Both economies faced tremendous pressure from international financial markets. And both governments made matters worse by relying on severe austerity.
Figure 1 shows public expenditure in both countries before and after the economic crisis. For better comparability, the first crisis year – 1929 for Germany, 2008 for Greece – is normalised to 100 (data for Greece comes from AMECO, data for Germany comes from Albrecht Ritschl’s book Deutschlands Krise und Konjunktur (http://personal.lse.ac.uk/ritschl/AppendixA_and_B.xls).
p1
Government expenditure rose in both countries when the crisis had already started since higher unemployment means that more has to be spent, for instance on unemployment insurance. But in the second crisis year, both governments switched to dramatic cuts in public expenditures which directly depressed economic performance: Government consumption and investment are part of the gross domestic product and cuts in expenditures on social security impact private households’ ability to keep up consumption when they are unemployed – which depresses business income.
The effects of austerity on economic performance were dramatic as figure 2 shows. The figure compares Weimar Germany’s economic performance (its gross national product) in the 1920s and 1930s with Greece’s in the 2000s (Data for Greece again comes from the AMECO database and for Germany from historical data by the Bundesbank (http://www.digitalis.uni-koeln.de/Geldwesen/geldwesen_index.html). Again, the two countries’ economic performance is set to 100 in the first crisis year.
p2
The data show that Greece’s economic slump is even deeper than the Weimar Republic’s. Since the first crisis year, Greece lost almost a fifth of its output, Weimar’s output contracted by “only” 15 % – which was enough to bring down the first German democracy. Then as now, people suffer from hunger in a supposedly civilised society (see http://www.huffingtonpost.com/2012/03/13/greek-debt-crisis-greek-children-hungry-exercise_n_1342868.html, http://library.fes.de/jportal/servlets/MCRFileNodeServlet/jportal_derivate_00020744/afs-1987-145.pdf).
Did the austerity induced depression “free” the economy from unproductive firms and allowed productivity to increase afterwards, as today’s German economists believe? Almost, if you think that the whole of German industry was unproductive. In his masterful book on the Nazi economy, The Wages of Destruction, the economic historian Adam Tooze shows that the Great Depression brought the Weimar Republic’s entire heavy industry to the brink of collapse. German industrial giants like AEG were threatened by bankruptcy in the early 1930s and the big banks that financed industry – Deutsche Bank, Commerzbank and Dresdner Bank – would have been bankrupt if they had not been nationalised.
German industry was only saved by the Nazi government’s rearmament policies after 1934. This was one of the reasons why Germany’s big business supported the Nazis until the bitter end. Those can be the political consequences of a “liquidate everything” ideology that plunges entire economies into the economic and social abyss.

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

Υπάρχει όντως Παγκόσμια Οικονομική Κρίση; του Θεόδωρου Μαριόλη, καθηγητή ΟικονομίαςΠαντείου



Θεόδωρος Μαριόλης
Αν. Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Από ό,τι δύναμαι να αντιληφθώ, εντός της ελληνικής Αριστεράς (κομμουνιστικής και μη), αλλά και σε ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας, ευδοκιμεί η άποψη ότι η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε κατάσταση παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, η οποία ξέσπασε από τα τέλη του 2007. Με αυτό, λοιπόν, ως απαραβίαστο δεδομένο, προτείνονται, εν συνεχεία, διάφορες ερμηνείες του φαινομένου, ενώ η «ελληνική κρίση» παρουσιάζεται ως όχι ιδιαίτερα σημαντική: αποτελεί μία ειδική περίπτωση-έκφανση της δυσμενούς παγκόσμιας κατάστασης ή, αλλιώς, ασήμαντη λεπτομέρεια των δυσκολιών διευρυμένης αναπαραγωγής του κεφαλαίου σε πλανητική κλίμακα.
          Σκοπός μου, εδώ, δεν είναι ούτε να πραγματευθώ τις διάφορες, ερμηνείες-θεωρίες των κεφαλαιοκρατικών κρίσεων, ούτε τη διεθνή κρίση της περιόδου 2008-2009, ούτε, τέλος, την «ελληνική περίπτωση» (το έχω κάνει σε άλλες περιστάσεις). Είναι η παράθεση τετριμμένων (πλην, όμως, παραδόξως λησμονημένων) στοιχείων, δηλαδή των ποσοστιαίων ρυθμών μεγέθυνσης του πραγματικού Ακαθάριστου Προϊόντος της παγκόσμιας οικονομίας και ορισμένων εθνικών οικονομιών.
        Αυτοί οι ρυθμοί είναι οι εξής:
1. Το έτος 2010, το Ακαθάριστο Παγκόσμιο Προϊόν αυξήθηκε κατά 4.9% με 5.3%. Το 2011 αυξήθηκε κατά 3.6% με 3.9% (Για λόγους πληρότητας, παραθέτω εναλλακτικές εκτιμήσεις, τις οποίες εντόπισα στα διεθνώς διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία. Εφεξής, θα παραθέτω, χάριν συντομίας, μόνον μία από τις υφιστάμενες εκτιμήσεις). Τέλος, το 2012 η αύξησή του ήταν της τάξης του 3.0%.
2. Το 2011, μάλλον όλες οι γειτονικές μας, βαλκανικές οικονομίες εμφάνισαν θετικούς ρυθμούς μεγέθυνσης, όπως, για παράδειγμα, η Τουρκία (8.5%), η ΠΓΔΜ (3.2%), η Αλβανία (3.0%), η Ρουμανία (2.5%), και η Βουλγαρία (1.9%).
3. Το 2011, μόνον 19 από τις 216 εθνικές οικονομίες του πλανήτη (για τις οποίες υπάρχουν στοιχεία) εμφάνισαν μείωση του ΑΕΠ τους: Σε αυτές βρίσκονται η Πορτογαλία (θέση 207, μείωση ΑΕΠ κατά 1.7%), το Πουέρτο Ρίκο (θέση 213, μείωση κατά 5.8%), η Ελλάδα (θέση 214, μείωση κατά 6.9%), η Ανγκουίλα (θέση 215, μείωση κατά 8.5%), και η Υεμένη (θέση 216, μείωση κατά 10.5%).
4. Όσον αφορά στο 2013, οι προβλεπόμενοι ποσοστιαίοι ρυθμοί μεταβολής των ΑΕΠ είναι οι εξής: ΗΠΑ, 2.2%, Καναδάς, 1.9%, Ζώνη του Ευρώ, -0.2%, Γερμανία, 0.8%, Γαλλία, 0.2%, Ιταλία, -1.1%, ΗΒ, 1.0%, ΕΕ-27, 0.1%, Ιαπωνία, 0.4%,  Κίνα, 8.1%, Ινδία, 5.7%, Ινδονησία, 6.2%, Ρωσία, 3.4%, Βραζιλία, 3.9%, Αργεντινή, 3.0%, «Αναδυόμενες Αγορές», 4.9%, G7, 1.3%. Τέλος, ο ρυθμός αύξησης του παγκόσμιου εμπορίου  προβλέπεται στο 4.2%, από 2.0% το 2012 και 6.9% το 2011 (για όλα αυτά, βλέπε World Economic Prospects. Economic Outlook, 36, December 2012, http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1468-0319.2012.00936.x/abstract).
        Δεν βλέπω, επομένως, πώς μπορεί να θεωρείται αυτονόητη η ύπαρξη παγκόσμιας κρίσης. Εκτός εάν, «πίσω» από τα προαναφερθέντα, υπονοούνται άλλα μεγέθη, έννοιες και δυναμικές αλληλεπιδράσεων, πράγμα που προαπαιτεί, όμως, τη ρητή έκθεση συγκεκριμένου – εννοιολογικού, αναλυτικού και εμπειρικού – υποδείγματος. Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, το τι πράγματι θα συμβεί στο – ορατό και αόρατο – μέλλον, είναι διαφορετικό ζήτημα.
        Προς το παρόν, θα άξιζε:
1. Να κινηθούμε αντιστρόφως, δηλαδή να προβάλλουμε τους «ελληνικούς αριθμούς» (π.χ. το ποσοστό της μείωσης, επί τέσσερα συνεχή έτη, του ΑΕΠ ή αύξησης της ανεργίας) στην παγκόσμια οικονομία. Έτσι, θα συνειδητοποιήσουμε, επακριβώς, τι θα σήμαινε μία παγκόσμια κρίση à la Ελλάδα.
2. Να αναρωτηθούμε μήπως ακόμα και αυτό που συνηθίσαμε να αποκαλούμε «ελληνική κρίση» ή, γενικότερα, «κρίση του ευρωπαϊκού Νότου», δεν συνιστά κρίση, με την αυστηρή, οικονομική έννοια του όρου, αλλά μεταβατικό φαινόμενο νομοτελειακής αναπροσαρμογής εντός του Συστήματος του Ευρώ. Το εάν αυτή η αναπροσαρμογή, αυτή «η κίνηση του πράγματος προς την έννοιά του», ενέχει τα σπέρματα κύκλου ευστάθειας ή αστάθειας, για το ευρωπαϊκό ή/και το παγκόσμιο σύστημα, είναι, και πάλι, ζήτημα άλλης τάξεως.

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ έσπευσαν καταδικάσουν την κατάληψη στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ!

ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ έσπευσαν καταδικάσουν την κατάληψη στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ! Λες και τα πράγματα λειτουργούν "σαν κανονικά", λες και η ΔΗΜΑΡ δεν είναι δεν είναι μια σκληροπυρηνική μνημονιακή δύναμη συνυπεύθυνη για την κοινωνική καταστροφή που ζει αυτή η χώρα, λες και η ΔΗΜΑΡ σέβεται τους δημοκρατικούς θεσμούς που η έχει κουρελιάσει η τρικομματική κυβέρνηση. Μου θύμισαν την αριστερά στην οποία δεν ήθελα ποτέ να είμαι και στην οποία ταιριάζει ένα μονάχα τραγουδάκι...
http://www.youtube.com/watch?v=tRztupg0kTU

http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231229683

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

εκδήλωση - συζήτηση "Αντιμετωπίζοντας το φασισμό και το ρατσισμό στα σχολεία"


Ομιλητές: 
  •  Γιώργος Τσιάκαλος (πανεπιστημιακός) 
  • Δημήτρης Κουσουρής (ιστορικός)
την Παρασκευή 11/1, στις 6μμ, στην ΑΣΟΕΕ (Αίθουσα Αντωνιάδη)

από αντιφασιστικό μέτωπο παιδείας
antifmetopo@gmail.com

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Η σύζυγος του Πάσχου Μανδραβέλη ιδιαιτέρα του Παπακωνσταντίνου


Διαβάζουμε σε ενημερωτικό δίκτυο (left.gr) ότι "όταν ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου πήρε τη θέση του διευθυντή του ΠΑΣΟΚ (2003-2004), αλλά και όταν στη συνέχεια έγινε εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, η σύζυγος του δημοσιογράφου της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, Πάσχου Μανδραβέλη, Σοφία, υπάλληλος του ΙΚΑ Κοζάνης, αποσπάστηκε στο ΠΑΣΟΚ και υπηρέτησε στο γραφείο του Παπακωνσταντίνου ως απολύτου εμπιστοσύνης. 

Από τότε που έγινε υπουργός, υπήρξε ιδιαιτέρα του και στα δύο υπουργεία, Οικονομικών και ΥΠΕΧΩΔΕ, στα οποία τοποθετήθηκε".

Εφόσον τα παραπάνω είναι αλήθεια, τότε....

.......έτσι εξηγούνται όλα και έτσι μπορούμε να δικαιολογήσουμε τον Πάσχο Μανδραβέλη που από την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και από τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ υπεραμυνόταν των μνημονιακών πολιτικών και ξιφουλκούσε εναντίον κάθε ομάδας εργαζομένων που απεργούσε. Είχε λόγους ο άνθρωπος που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε...
  
 ΣΗΜΕΙΩΣΗ : ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΦΟΥΧΤΕΛ ΣΤΗ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΝΩΣΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ (ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ-ΔΙΚΕΣ-ΕΦΕΣΗ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ….) Ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΕΓΡΑΨΕ ΑΠΙΘΑΝΑ ΛΙΒΕΛΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ.
 ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΑΛΑΖΟΠΡΑΣΙΝΟΙ «ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ» ΠΟΥ ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΤΟΥ.
ΤΑ ΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ  ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΘΕ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΔΕΣ (ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ-ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ- ΧΕΙΜΩΝΑΣ ) ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΝΟΜΑΣ …

MΟΥΣΕΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ


MΟΥΣΕΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Το μουσείο στην οθόνη σας! Καλή πλοήγηση!!!